برخی رسوم مذهبی ما برخلاف آنچه به نظر می رسد اسلامی نیستند و ریشه های تاریخی دورتری دارند. یکی از آنها بستن پارچه و زنجیر و... به اماکن مقدس هست. هرودوت مورخ یونانی گفته: خشایارشا در راه خود در آسیای صغیر (ترکیه امروزی) به درخت سروی رسید و چنان دلشاد شد که فرمان داد تا زنجیرها و گردنبندهای زرین به آن بیاویزند و یکی از سربازان گارد جاویدان را به پاسبانی آن مکان گماشت. اصولاً درخت سرو نزد ایرانیان از احترام و جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و بعدها با تغییر دین ما این تقدس و احترام از بین نرفته و فقط به جای دیگری منتقل شده و به شکل دیگری ظاهر شده. مثلاً کشاورزان ایرانی آب را مهریه فاطمه زهرا می دانند در صورتی که پیش از اسلام چنین نقشی را آناهیتا الهه آب ها ایفا می کرد.