دکتر الهی قمشه ای و ارث پدرش
چند هفته پیش دکتر الهی قمشه ای که در دوره ای استاد من بود و الان هم خیلی دوستش دارم مطلبی درباره زن در اسلام در اینستاگرام خودش (از سخنرانی های گذشته خودش) منتشر کرد که زیرش کلی آدم (عمدتاً زن) نوشتند استاد دارید سفسطه می کنید و این کامنت ها کلی لایک خورد. برای خودم که از دین برگشتم این سطح از آگاهی اجتماعی خیلی باشکوه جلوه کرد و به نظرم این آغازگر رنسانس ماست ولی در عین حال تأسف هم خوردم چون به نظرم اگه استاد این بند و زنجیری رو که از دین دور گردنش انداخته برمی داشت، می تونست تبدیل به یک شخصیت جهانی بشه؛ مثل اشو یا تیچ نات هان یا سادگورو (کمابیش). به نظرم می تونست از این آدم ها هم توی دنیا طرفدار بیشتری داشته باشه چون واقعاً به دانش بالاتری مجهز بود اما افسوس که نمی تونه از این اسلام پرحاشیه و صدالبته از پدرش دل بکنه. جالب اینجاست که خودش همیشه در شعرهایی که می خونه صحبت از این می کنه که کیست مولا آنکه آزادت کند... ولی خودش خودشو آزاد نمی کنه!!!
من دو بار دیدم با اختلاف بیش از 5 سال. وقتی برای بار دوم سریالو دیدم متوجه شدم بعضی صحنه ها تغییر کردند. 
در واقع تغییر نکرده بودند ولی من چون بار اول که سریالو می دیدم دوست داشتم اون صحنه به اون شکل رقم بخوره به مرور زمان در حافظه من به همون شکلی که خودم دوست داشتم تثبیت شده بود. 
در واقع ذهن من خودش ناخودآگاه سریالو کارگردانی کرده بود و برخی صحنه ها طولانی تر، حماسی تر و دراماتیک تر شده بود. 
یادمه سکانس مربوط به آخرین دیدار اسکایلر و والتر وایت به طرز رمانتیکی شامل این تغییر شده بود. دیدار والتر وایت با صاحب کارواش هم با یک پاسخ کوبنده از طرف والتر وایت همراه بود و صحنه آخر که اسلحه از داخل ماشین شلیک کرد دیالوگاش فرق داشت... ولی وقتی سریالو برای بار دوم می دیدم با تعجب از خودم می پرسیدم پس کو؟ چی شد؟ 
اول فکر کردم نسخه سانسور شده رو دارم تماشا می کنم ولی بعد متوجه شدم اینطور نیست بلکه من با یک خطای ذهنی مواجه شدم. 
حالا تصور کنید به جای 5 سال، چند دهه بعد می خواستم داستان سریال رو برای نوه هام تعریف کنم. فکر می کنم کل داستان در یک جهان موازی شکل می گرفت. 
حالا تصور کنید کسانی که با فاصله های طولانی و نقل و قول هایی که از هزارتوی زمان گذشته روایت هایی رو برای ما به عنوان تاریخ به یادگار گذاشتند چقدر به خطا رفته اند. 
روایت هایی با چندین واسطه، پر از اغراق و پرگویی و از اساس جعلی! بعد بشر با اتکا به این داده ها جنگ راه میندازه 
هوا بس ناجوانمردانه سرد است... آی...