یکی از مشکلات انتقال آب ناآگاهی روستاییان از روش‌های فنی آبیاری و کشاورزی بود. معمولاً کشاورزان برای جاری شدن آب به ده یا مزرعه، عملیات آب‌بخشی را در محل‌های مرتفع‌تری که طبیعتاً از مرزعه دورتر بود انجام می‌دادند، حال‌آنکه در اغلب موارد می‌توان با رعایت اصول ساده فنی از قبیل استفاده از لوله یا ایجاد سیفون، آب را مستقیماً به مزرعه و یا ده رساند و از اتلاف آن جلوگیری کرد(آب و آبیاری در ایران، 1346، 29).

ارجاع کامل:

  1. {بی نام}، آب و آبیاری در ایران، تهران، سازمان برنامه، دفتر اطلاعات و گزارش‌ها، 1346.