1. در فصل های بارندگی سطح آب زیرزمینی بالا می آید و بعد به تدریج فروکش می کند.
  2. اهمیت برف برای سفره های زیرزمینی بیش از باران است زیرا جریانات سطحی سریعاً به رودخانه می پیوندند ولی برف به مرور ذوب می شود و بخش اعظم آن در زمین فرو می رود.(سعادت، 1369، 49)
  3. دلیل افت مستمر آب زیرزمینی این است که میزان برداشت آب به تناسب ظرفیت تجدیدپذیری آبخوان انجام نمی شود.(درخشان و داوری، 1397، 941)
  4. آب های زیرزمینی توسط چاه، قنات و چشمه بهره برداری می شوند در حالی که جریان های سطحی یعنی آن بخش از نزولات جوی که به صورت سیلاب جریان می یابد و مستقیماً مورد استفاده قرار می گیرد.[1]
  5. دشت کاشمر یک رودخانه دائمی به نام شش تراز دارد، بقیه رودها و مسیل ها فصلی بوده و در فصل گرما خشک می شوند. به علت نفوذ قسمتی از آب این مسیل ها در زمین نقش مهمی در تغذیه سفره آب زیرزمینی دارند. میزان آب سفره های زیرزمینی با میزان آب های سطحی ارتباط مستقیم دارد به گونه ای که بخش اعظم آبهای زیرزمینی دشت کاشمر از محل بارشهای جوی و مقدار کمی از آن از طریق رودخانه شش تراز و دیگر رودهای فصلی تشکیل می شود. به همین دلیل رودهای فصلی به گاه جریان عاملی موثر و مفید در تأمین آب های زیرزمینی به شمار می روند.[2]

[1] ‏سعدالله ولایتی، «نکاتی چند پیرامون منابع و مسائل آب استان خراسان‏»، تحقیقات جغرافیایی، ش. 4، فروردین ۱۳۶۶، ص 91.

[2] ‏حسن هاشمی و دیگران، جغرافیای شهرستان کاشمر، مشهد، ضریح آفتاب، ۱۳۸۴، ص 28.