در ابتدا این توئیت دادبان رو بخونید:

همراهی گرامی پرسیده است: «اطلاعات به من زنگ زده و گفته بخاطر فعالیت هات باید بیای اینجا وگرنه احضاریه میفرستیم چکار کنم؟» پاسخ وکیل دادبان: «مراجعه نکنید اگر دوباره زنگ زدند بهانه بیاورید و نروید. تلفن و کامپیوترتان را از محتواهای دردسرساز پاک کنید. اگر به هر طریقی مراجعه کردید کلا همه چیز را انکار کنید.» اگر احتیاج به وکیل دارید با مشاوران حقوقی دادبان تماس بگیرید تماس مستقیم با وکیل در واتس‌اپ +905510332575

حالا توئیت های حسین رئیسی و حسین قشقایی:

کاربر توئیتر @HosseinQashqaei درباره تماس‌های تلفنی قبل از بازداشت می‌نویسد:

ممکنه هدف تماس فقط احضار تلفنی باشه و خیلی محترمانه دعوتتون بکنن به اداره اطلاعات شهرتون برای پاسخ به سوالاتشون. به هیچ وجه تحت هیچ شرایطی قبول نکنید و خیلی قاطع بگید که نمی‌رید و برای این کار نیاز به ابلاغ قضایی هست. مدعی میشن نمی‌خوان با بازداشتتون خونواده تون رو اذیت کنن.

فریب این حرف‌ها و ادعاها رو نخورید و رو حرفتون مبنی بر عدم قبول احضار تلفنی پافشاری کنید. حالا شما یه مسئولیت اجتماعی دارید اونم اینه که با قبول نکردن احضار تلفنی مقابل این خواسته نهاد امنیتی که کاملاً عادی شده ایستادگی کنید. میخوان فراقانونی عمل بکنن شما هم باید نشون بدین از قانونشون مطلع هستید.

در انتها موضوع احضار رو اینطوری مطرح میکنه که یا میای یا میایم می‌گیرمت، شما اما همچنان در کمال آرامش بگیدمن بدون ابلاغ قضایی جایی نمیام. حضور شما بدون ابلاغ قضایی ممکنه منجر به بازداشتی بشه که هیچ حکمی براش صادر نشده و ممکنه هرکاری که بخوان و هر بلایی که بخوان بدون نگرانی سرتون بیارن.

و مسئله مهم‌تری که یک بار هم گفتم تن ندادن به این خواسته فرا قانونی خودشون توسط نهاد امنیتیه. تصمیم با خودتونه ولی بدونید هر یه قدمی که شما عقب نشینی می‌کنید اونا چند قدم جلو تر میان. ممکنه در کوتاه مدت این موضوع رو درک نکنید اما شک نکنید با گذر زمان این موضوع رو درک می‌کنید.

حالا فرض می‌کنیم بازداشت شده اید

حسین رئیسی وکیل حقوق بشر می‌گوید: فرد بازداشت شده سکوت کرده و پاسخ بازجوها را ندهد. هرچند می‌دانیم که بازجوها به فرد بازداشت شده اجازه فوری دسترسی به وکیل نمی‌دهند، ولی فرد بازداشت شده می‌تواند بگوید می‌خواهم در حضور وکیل خودم صحبت کنم.

با این کار گفت‌وگویی بین شما و آن‌ها صورت نمی‌گیرد و ممکن است عصبانی شوند. اگر این اتفاق رخ داد، حوصله کنید و بگذارید کمی عصبانی باشند چون تمرکز خود را از دست می‌دهند. همین سبب می‌شود شما به رفتار خود مسلط شوید. اگر بر رفتار خود مسلط نباشید ممکن است هر چیزی آن‌ها می‌خواهند بنویسید یا هر آنچه خواستند جواب بدهید. به بازجو بگویید من حق دارم فوراً با خانواده خودم در تماس باشم. تا زمانی که با آن‌ها تماس نگیرم به هیچ سوالی پاسخ نمی‌دهم.

آیا نیروهای امنیتی حق بازجویی دارند؟

به گفته حسین رئیسی ماموران امنیتی حق بازجویی ندارند و فقط مقام قضایی حق بازجویی از بازداشتی‌ها را دارد. هرچند که ماموران امنیتی این موضوع را قبول نمی‌کنند.

سعی کنید پاسخ‌هایتان بسیار کوتاه باشد. بازجویی نباید با دستبند و چشم بند انجام شود، نباید فرد بازداشت شده را رو به دیوار قرار دهند. بازداشت شده باید بتواند بازجو را ببیند. اصرار کنید بازجویی در حضور مقام قضایی باشد.

در ابتدا اعلام کنید که اطلاع دارم در این شرایط نمی‌توانید از من بازجویی کنید. اگر استرس شدیدی دارید بگویید شرایط روحی مناسبی برای حرف زدن ندارم، متوجه می‌شوند شما آگاه هستید.

وکیل ماده ۴۸چه وکیلی است؟

حسین رئیسی می‌گوید اگر در حین بازداشت به بازجو بگویید تنها در حضور وکیل صحبت خواهید کرد، به شما وکیل تبصره ماده ۴۸ قانون آیین نامه دادرسی کیفری را معرفی می‌کنند. به گفته این وکیل حقوق بشری، قوه قضاییه طبق قانون برای خود امتیازی قائل شده است که طی این شرایط فقط وکیل تبصره ماده ۴۸ قانون آیین نامه دادرسی کیفری می‌تواند به این شرایط رسیدگی کند. بازداشتی‌ها این حق را دارند که بگویند وکیل قوه قضاییه را نمی‌خواهند و بگویند خودم به خانواده‌ام می‌خواهم بگویم یک وکیل برای من انتخاب کنند.

با این شگرد، هم وقت بازجوها را تلف می‌کنید، هم به خودتان مسلط می‌شوید. روی این موضوع اصرار کنید.

در برگه‌های بازجویی چه چیزهایی بنویسیم چه چیزهایی ننویسیم؟

حسین رئیسی می‌گوید در شرایط فعلی چون تعداد بازجویی‌ها بسیار زیاد است، برگه‌های بازجویی در اختیار بازداشت شده‌ها قرار می‌گیرد که خودشان بنویسند. حق ندارند بیوگرافی در مورد موضوعات خصوصی شما بگیرند. خیلی کوتاه فقط خودتان را معرفی می‌کنید. اجازه دارند در حوزه حریم خصوصی شما بروند. نام دوستان نزدیک و اعضای خانواده شما را خواهند پرسید. اینکه آخرین بار شغل شما کجا بوده است. محل کارهای مختلف و نشانی‌هایی که تا کنون داشته‌اید، ولی طبق قانون چنین حقی ندارند. این موارد نکات اولیه است.

در صورت زیر شکنجه بودن چه بنویسیم؟

اگر زیر شکنجه بودید در برگه‌های بازجویی بنویسید که زیر شکنجه هستید. حتی اگر بیمار هستید و دارویی به شما نرسیده است و نیاز به دارو و درمان دارید، اگر به لحاظ روحی توان مقابله با این موضوعات را ندارید می‌توانید تمام این موارد را بنویسید و اعلام کنید در این شرایط هستید و نمی‌توانید برگه‌های بازجویی را پر کنید.

اگر اصرار کردند بگویید چه کسی از خارج از ایران با شما در تماس بوده است و از شما خواسته در تجمعات شرکت کنید، می‌توانید بگویید شما این حق را ندارید که درمورد مسائل خصوصی پرسش کنید.

اگر ماموران امنیتی به اطلاعات موبایل و کامپیوتر شخصی ما دسترسی داشتند چه بگوییم؟

ممکن است ماموران و نهادهای امنیتی از طریق موبایل و کامپیوتر شما اطلاعاتی در اختیار داشته باشند. به گفته حسین رئیسی بهترین حرف و اولین حرف این است که بازداشت شده‌ها بگویند من اتهامات را انکار می‌کنم.

ولی نیروهای امنیتی وظیفه دارند اتهامات را توضیح دهند. اگر گفتند شما متهم به شرکت در تجمع غیرقانونی هستید، بگویید تجمع غیرقانونی چیست؟ آن را برای من تعریف کنید. قانون اساسی گفته است همه شهروندان حق دارند در تجمعات مسالمت‌آمیز شرکت کنند، ما که مسلح به خیابان نیامده‌ایم. این حق من بوده است که به خیابان آمده‌ام و این اتهام بی‌ربط است و در ابتدا موضوع را روشن کنید. اگر گفتند تبلیغ علیه نظام، بگویید نظام را تعریف کنید. ضمن اینکه باید فعالیت تبلیغی باشد، یعنی شغل کسی باید تبلیغ علیه نظام باشد.

پاسخ این است من اتهامات را قبول ندارم و در برگه بازجویی بنویسید من برای اعتراض به یک عمل غیر قانونی که رخ داده است و جان یک شهروند گرفته شده است به خیابان آمده‌ام و این حق من است که وقتی رسیدگی عادلانه‌ای نسبت به قتل یک شهروند نشده است، اعتراض کنم.

خانواده‌هایی که امکان گرفتن وکیل ندارند چه باید بکنند؟

حسین رئیسی می‌گوید: افراد بازداشت شده حق دارند وکیل خود را داشته باشند و باید بر این حق پافشاری کنند و نباید به داشتن وکلای تبصره ماده ۴۸ یعنی وکلای قوه قضاییه رضایت دهند.

به گفته حسین رئیسی فهرست این وکلا که فقط ۲۰ وکیل هستند مشخص است و این تعداد کم وکیل نمی‌تواند به این حجم از پرونده رسیدگی کنند.

این ۲۰ وکیل به هیچ عنوان قابل اعتماد نیستند. اگر مطلب خصوصی با او مطرح کنید به نیروهای امنیتی خواهند گفت. حتی اگر در دادگاه وکیل قوه قضاییه به شما معرفی شد به صراحت بگویید نه چنین وکیلی را قبول دارید و نه می‌خواهید. مجبور هستند بپذیرند که شما وکیل خودتان را داشته باشید.

این وکیل حقوق بشر توضیح می‌دهد که بسیاری از وکلای دادگستری در شهرهای مختلف ایران اعلام همکاری کرده‌اند که وکالت رایگان هر کدام از بازداشتی‌ها را قبول می‌کنند. شماری از این وکلا در رسانه‌های اجتماعی اعلام آمادگی کرده‌اند. کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای تهران، این سرویس رایگان را در خدمت خانواده‌ها قرار می‌دهد.

مهم است که به وکیل آشنا به مباحث حقوق بشر مراجعه شود، نه هر وکیلی. وکیل مورد اعتماد خانواده‌ها ترجیحاً بهترین وکیل است. چون می‌تواند سرنوشت پرونده را در آینده برای آن‌ها رقم بزند.

خانواده‌ها در دام نهادهای امنیتی قرار نگیرند. ممکن است خانواده یا افراد بازداشتی را به اعتراف وادار کنند، به این بهانه که از جرم فرد بازداشت شده کم می‌کند در حالی که چنین اتفاقی نمی‌افتد.

خانواده‌ها با هم متحد شوند و مقابل دادسراها حضور پیدا کنند. در تهران به دادسرای امنیت که در زندان اوین است مراجعه کنند و در شهرستان‌ها به دادسرای انقلاب یا دادگستری مراجعه کنند.