توی اسلام یه قانونی هست که میگه گناهان قابلیت اینو دارند که محو بشن. به نظر من این قانون برای کسانی که بخاطر گناهان گذشته، به شدت خودخوری می کنند خیلی می تونه امیدبخش باشه. ولی یه قانون دیگه ای هست که میگه گناهان قابلیت اینو دارند که تبدیل به حسنات بشن.  این خیلی متعالی تره و می تونه رهایی بخش باشه. اما باید در نظر داشت که رسیدن به اون جایگاهی که انسان بتونه تمام گذشته سیاه خودشو تبدیل به سفیدی محض کنه خیلی دشواره. عرفا به نکته ای اشاره کردند که شاید مرتبط با این بحث باشه. گفته اند انسان در اون جایگاه می بینه که اون چیزی که منتسب به خودش می کرده در حقیقت منتسب به حضرت حق هست. یعنی مثلاً شما دروغ گفتید ولی جز حقیقت چیزی نگفتید. شما یکی رو زدید ولی جز نوازش نبوده. از دایره فهم من یکی که خارجه 

هر که در سایه عنایت اوست

گنهش طاعت است و دشمن، دوست

گلستان سعدی  

پی نوشت ها: 

1- از منظر مولانا توبه يعنى پيدا كردن يك وجود نو و به پشت سر نگاه نكردن
اما یک توبه ای هم هست که گرانبهاتره و اون پذیرش گذشته است که باعث میشه سیئات به حسنات تبدیل بشه
ولی خب اینها مراتب بالایی هست و اگه آدم توبه رو نشناسه بهتره اصلاً توبه نکنه چون یه وقتایی بعد از توبه اشتباهات گذشته تکرار میشه و این باعث میشه آدم صد برابر ضربه بخوره
توبه هم باید در زمان مناسب خودش اتفاق بیفته.

2- تئوفانوس خطاب به کشیش آندری روبلف که خودشو گناهکار می بینه میگه:
خدا تو را می بخشه ولی تو خودتو نبخش
بین بخشایش خداوندی و شکنجه خودخواسته زندگی کن
یاد بگیر که خوب باشی و در جستجوی عدالت باش
اگر گناهان تو سرخ هم باشند
به سفیدی برف خواهند شد
(:تئوفانوس می خندد و با شوق می گوید)
ببین من فراموش نکرده ام، هنوز به خاطر دارم
📽 نام فیلم: Andrey Rublyov
ساخته: آندری تارکوفسکی