تکودار وقتی مسمان شد دیرهای نصارا و بتکده ها را به مسجد تبدیل کرد. این امر در دوره بایدو حالتی معکوس منجر به تخریب بعضی مساجد و مدارس گردید و مسیحیان مورد التفات واقع شدند.[1] در دوره بایدو تسلط رهبانان بودایی باعث بی اعتبار کردن مساجد شد تا آن حد که نزدیک بود اذان و نماز را منع کنند.[2]

 

[1] ‏ترابی فارسیانی، سهیلا و بهادری، علی، «خط مشی مذهبی مغولان و ایلخانان در ایران»، فصلنامه مسکویه سال ششم، ش. 18 (۱۳۹۰)، 114.

[2] ‏بیانی، دین و دولت در ایران عهد مغول، 2:436-435.