چند باری در خلال چند پست اشاره کردم که هدفم از نوشتن، خودشناسی است. رواقیون می‌گفتند تمرین کنید و یک واقعه را که به گمان خود مطلوب یا نامطلوب است، ثبت کنید و در طول زمان به سراغ نوشته خود بروید و ارزیابی خود درباره این رویداد مثبت یا منفی را در طول زمان بررسی کنید که آیا با گذر زمان ارزیابی شما از آن رویداد ثابت مانده است یا دچار تغیر شده است. به نظر می‌رسد با انجام این تمرین به‌صورت شهودی به این فهم برسیم که بهترین واکنش در برابر رویدادها در زندگی‌ای که سرانجام امور در آن مشخص نیست، آتاراکسیا است. آتاراکسی یا Ataraxia به حالتی گفته می‌شود که در آن شخص دارای تعادل فکری، بی دغدغگی و آزادی عمل باشد. سکستوس امپریکوس می‌گوید:

"آتاراکسی حالتی بی‌نظیر از آرامش روحی است".